Onlangs daagden we onszelf uit om een dag lang geen enkele negatieve opmerking te geven. Onder negatief valt ook misprijzend, sarcastisch, afbrekend, oordelend, … Het minste vleugje onder de positiviteitsdrempel wilden we bannen. We zouden dan niet gewoon zwijgen want dan sakker je gewoon in stilte, neen, we zouden telkens in de plaats op zoek gaan de kwaliteit of een positief iets aan wat we bemerkten.

Hi-la-risch! Een auto die ons voorbijraasde kreeg geen sarcastische en misprijzende “mja, dat zal ook geen 50 geweest zijn” maar werd “oh maar zijn partner zit ook nooit lang alleen thuis” en “wauw, hij is enthousiast en blijft niet bij de pakken zitten”.

File werd iets sociaal of solidair of “we staan er niet alleen voor”. Vloeken en zuchten omdat het elektrisch fornuis even uitviel werd benoemd als “ik apprecieer hoe je vlot een lekkere maaltijd wilt voorschotelen.”

Toegegeven, soms was het even zoeken en moesten we ook even de lichte ironie wat bijpassen.

Het bleef echter niet bij positiever verwoorden. We zochten naar kwaliteiten die erachter kunnen zitten. Wist je trouwens dat wanneer iets je raakt – zowel positief als negatief – dit iets zegt over onszelf? Dit valt soms harder op bij iets waar we spreekwoordelijk allergisch aan zijn.

Een simpel voorbeeld: velen vinden laatkomers onrespectvol en storen er zich mateloos aan wanneer telkens dezelfde persoon te laat komt. Zelf houd je de klok dan goed in het oog, check je of er files zijn, zit je een uur op voorhand al klaar om dan minstens een kwartier te vroeg op je bestemming te zijn.

Die laatkomer zit dan echt in je allergie. De redenen waarom jij op tijd komen belangrijk vindt kunnen zeer divers zijn: respect, dankbaarheid, tijd hebben om met iedereen een praatje te slaan, tijd om eerst even te acclimatiseren, misschien is er nog een helpende hand nodig, je hebt geen stress om parkeerplaats te vinden, niets willen missen, …

Terwijl jij je daar dan zit op te jutten, heeft de laatkomer soms totaal geen idee dat anderen zich ergeren. Hij is misschien gewoon te laat omdat hij nog even wat werk had af te ronden en hij zich anders slecht zou voelen of nadien te veel moeite zou hebben om zich terug in te werken. Misschien is hij steeds zo geconcentreerd bezig dat hij wel vaker de tijd uit het oog verliest. Wie weet krijgt hij juist stress van te vroeg ergens aankomen en vreest hij de gastvrouw te storen die misschien nog even de laatste hand wil leggen aan de versiering van de gastentafel, … Wie weet was dat waar hij opgroeide wel de gewoonte om ietwat later te komen en werd het aanvangsuur gezien als de allervroegste moment om toe te komen en werd te vroeg komen als onbeleefd gezien, …

Ik bedoel maar dat je enkel weet wat je zelf denkt vanuit jouw referentiekader maar dat als je niet in gesprek gaat en niet beiden open, transparant en eerlijk communiceert wat er in jouw binnenwereld afspeelt, je eigenlijk enkel voortgaat op wat JIJ denkt en niet hoe de ander het ziet. “Ze moeten dat toch weten”, hoor ik vaak zeggen. Neen, “ze weten dat niet zomaar” als je niet in gesprek gaat.

Wist je dat aan alles kwaliteiten en valkuilen verbonden zijn? De zogenaamde laatkomers bewaken misschien zo hun energie, werken taken af zodat ze geen 1001 halve to do’s hebben, stellen grenzen, zijn écht aanwezig eens ze er zijn, durven voor zichzelf te kiezen, hebben geen tijd nodig om te acclimatiseren, vertrouwen er steeds op vlot parkeerplaats te vinden, … het zijn maar enkele suggesties die ik hier geef.

Te vroeg arriveren kan de stress bij de gastvrouw, docent, … verhogen of nodigt uit tot al in gesprek gaan terwijl je later je uitleg opnieuw moet doen eens het hele gezelschap er is. Of je staat voor gesloten deuren en kan niets anders doen dan wachten terwijl je op die tijd het klusje waar je mee bezig was nog even had kunnen afwerken.

De uitdaging zit in de gulden middenweg te zoeken en te kijken wat jouw allergie als kwaliteit heeft. Wat zou jij kunnen leren van die allergie?

Wist je dat elke kwaliteit ook kan uitmonden in een valkuil? Te veel voor anderen willen zorgen en daarin doorzetten, kan overkomen als bemoederen of geen vertrouwen hebben in de ander.

Durf dus ook even naar jezelf te kijken maar vooral: meestal handelt iedereen vanuit goed intenties. Maak bij agitatie de reflex naar wat er goed aan is in plaats je mee te laten slepen in een negatieve spiraal.

Ik kan je zeggen dat die ene dag ons zoveel lachpartijen en positiviteit heeft opgebracht. Probeer die oefening dus zeker ook zelf eens uit, je zal het je niet berouwen!